۱۲ دلیل عدم نشست روکش و بریج های دندانی
یکی از چالش‌های دندانپزشکان و دندانسازان عدم نشست روکش‌ها و بریج‌ها داخل دهان بیمار است.
ابتدا باید تعریف درستی از نشست داشته باشیم.
اصطلاحاً گفته میشود باید passive fit باشد؛ یعنی فریم یا بریج بدون هیچ‌گونه فشاری داخل دهان بیمار بنشیند و در لبه‌ی مارجین، بین فریم و دندان تراش‌خورده، هیچ‌گونه گپی وجود نداشته باشد.
این نشست یا عدم نشست روکش و بریج دلایلی دارد، در این مقاله می‌‌خواهم در مورد آن دلایل و راهکارهایی که وجود دارد، صحبت کنم.
اول: parallel
دیواره‌های دندان تراش‌خورده باید کاملاً با هم موازی باشند یا اصطلاحاً parallel باشند. در غیر این صورت باعث عدم نشست روکش و بریج میشود.
دوم: روکش‌های موقت
بهترین حالت این است که روکش‌های موقت برای دندان‌های تراش‌خورده ساخته شود. چون دندان‌های تراش‌خورده بسیار مستعد حرکت هستند. گاهی اوقات درمان هم اندکی طولانی میشود احتمال دارد جابه‌جایی یا حرکت دندان‌ها اتفاق بیفتد و نشست به‌درستی اتفاق نیوفتد.
سوم: دیچ (ditch) کردن
اگر موقع دیچ کردن خط خاتمه‌ی تراش را کمی عمیق‌تر یا gingival تر دیچ بکنند، می‌‌تواند باعث عدم نشست روکش‌های ما بشود.
چهارم: relief کردن و گرفتن undercut
آندرکات‌های بسیاری ریزی که در تراش به وجود می‌‌آیند باعث عدم نشست روکش و بریج خواهد شد.
