اجزا کلینیکی و لابراتواری ایمپلنت
معرفی اجزا کلینیکی و لابراتواری ایمپلنت
کاشت ایمپلنت دندان یکی از بهترین روش جایگزینی دندان‌های از دست رفته می‌باشد به این دلیل که با کاشت ایمپلنت و قرار گرفتن پایه فیکسچر ایمپلنت درون استخوان فک، این پایه مانند ریشه دندان عمل می‌کند و دیگر آسیبی به دندان های مجاور شما نمی‌رسد. مانند دندان طبیعی عمل می‌کند و از نطر زیبایی رضایت بیمار را جلب می‌کند.
همچنین طول عمر ایمپلنت بسیار طولانی است و حتی در صورت انجام مراقبت‌های مناسب می‌تواند مادام العمر برای بیمار کار کند. به همین علت ارزش هزینه بیشتر به نسبت دندان مصنوعی را دارد.
ایمپلنت‌ها از اجزای مختلفی تشکیل شده‌اند. اجزا کلینیکی و لابراتواری ایمپلنت از دست مواردی است که دندان‌پزشک و لابراتوار باید به آن شناخت کافی داشته باشند.
هرچند که این اجزا در دو نوع پروتز ایمپلنت از نظر سمان شونده یا نوع پیچ شونده با یکدیگر تفاوت‌هایی جزئی دارند.
حال سعی می‌کنیم این اجزا را با تصویری مناسب برای شما دوستان عزیز توضیح دهیم:
فیکسچر یا FIXTURE:
قطعه‌ای است از جنس تیتانیوم که توسط دندان‌پزشک پریودنتیست یا دندان‌پزشک جراح فک و صورت با عمل جراحی داخل فک بیمار قرار می‌گیرد که در نهایت با استخوان فک بیمار جوش خورده و با استخوان یکی می‌شود که اصطلاحاً به آن استئواینتگریشن می‌گویند.
حکم ریشه دندان را دارد و پروتز ایمپلنت که توسط تکنسین پروتزهای دندانی ساخته می‌شود، روی آن سوار می‌شود.
ایمپرشن کوپینگ یا Impression Coping:
دندان‌پزشک از ایمپرشن کوپینگ برای قالب گیری از ایمپلنت در دهان بیمار استفاده می‌کند.
در سیستم‌های مختلف اشکال گوناگون دارد و دندان‌پزشک بعد از باز کردن هیلینگ کپ آن‌ها را روی فیکسچر محکم می‌بندد و قالب گیری صورت می‌گیرد.
ایمپرشن کوپینگ در دو نوع متفاوت، TRANSFER IMPRESSION COPING و PICK UP IMPRESSION COPING عرضه می‌گردد که در اصطلاح عامیانه آن، قالب گیری بسته و قالب گیری باز می‌باشد
آنالوگ Analog یا Replica:
یکی از اجزا کلینیکی و لابراتواری ایمپلنت آنالوگ است که پس از قالب گیری به ایمپرشن کوپینگ پیچ می‌شود تا نقش فیکسچر را روی قالب اصلی ایفا کند.
در هنگام قالب ریزی گچ اطراف آن را احاطه می‌کند تا دقیقاً وضعیت دهان بیمار را روی قالب اصلی داشته باشیم.
هلینگ اباتمنت Healing Abutment یا Gingiva former:
قطعه ایست که بعد از جراحی روی فیکسچر بسته می‌شود تا:
جسم خارجی داخل ایمپلنت نفوذ نکند، همچنین به تدریج لثه با اطراف ایمپلنت فرم بگیرد.
کاور اسکرو Cover Screw:
کاور اسکرو پیچ کوچکی است که پس از قرارگیری فیکسچر در استخوان فک، به سرعت روی فیکسچر قرار می‌گیرد تا کاملاً سطح داخلی فیکسچر را بپوشاند.
کاور اسکرو تا زمان مرحله دوم جراحی (بسته شدن هیلینگ به روی فیکسچر) باقی می‌ماند.
نقش کاور اسکرو جلوگیری از ورود آلودگی، باکتری‌ها، خون و بافت لثه به داخل فیکسچر است.
اباتمنت‌ها Abutments:
نقش اساسی اباتمنت‌ها در ساخت سوپراستراکچر یا پروتزهای ایمپلنت می‌باشد که در سیستم‌های مختلف با اشکال گوناگونی وجود دارد از جمله موارد زیر:
Cemented , Ball , Locator , Temporary , UCLA , Solid , Multi-unit Angled و …
امروزه در اکثر سیستم‌های ایمپلنت، اباتمنت‌های زاویه دار از ۵ تا ۲۵ درجه وجود دارد و در مواردی که جراح نتوانسته باشد ایمپلنت را عمود در استخوان بیمار قرار دهد از آن‌ها استفاده می‌شود.
البته ساخت اباتمنت‌های سفارشی می توانند این مشکل را کاملاً رفع کنند. این اباتمنت‌ها توسط لابراتوار دندانسازی طراحی و ساخته می‌شود.
سوپر استراکچر Super Structure:
به پروتزهای ایمپلنت که در لابراتوار توسط تکنسین دندان‌ساز طراحی و ساخته می‌شود و روی اباتمنت‌ها قرار می‌گیرد، سوپر استراکچر گفته می‌شود.
رعایت اصول طراحی در موارد پیچ شونده و سمان شونده در بریج ایمپلنت‌ها بسیار حائز اهمیت است. در حقیقت سوپر استراکچر دارای یک سازه اصلی است که روی آن اقدامات پرسلن گذاری انجام می‌شود.
جمع بندی
سعی کردیم همه اجزا کلینیکی و لابراتواری ایمپلنت را با تصویر به خوبی معرفی کنیم.
لازم به ذکر است که روی ایمپلنت روکش‌های مختلفی می‌تواند قرار بگیرد که در مقاله بهترین روکش ایمپلنت به بررسی آن پرداخته‌ایم.
امیدواریم که این مقالع برای شما مفید واقع شده باشد.
برگرفته شده از مقاله کامل اجزا کلینیکی و لابراتواری ایمپلنت مجموعه لابراتوار دندانسازی | های دنت
منبع: لابراتوار دندانسازی | های دنت
